Warto wiedzieć
Choroba wysokościowa (choroba d'Acosty, ang. acute mountain sickness, AMS) nie jest jedną konkretną dolegliwością, a zespołem chorobowym spowodowanym brakiem adaptacji do warunków panujących na dużych wysokościach. Z reguły pojawia się na wysokościach powyżej 2500 m n.p.m., gdzie dostępność tlenu w powietrzu, ze względu na rozrzedzenie atmosfery, zaczyna być za mała na potrzeby organizmu człowieka. U osób wyjątkowo wrażliwych i niezaaklimatyzowanych pierwsze objawy mogą pojawić się już na wysokości około 1500 m n.p.m.
Z reguły pierwszymi objawami są ból głowy, nudności, wymioty. Często także osłabienie, brak apetytu, zawroty głowy, problemy z zaśnięciem.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Choroba_wysoko%C5%9Bciowa
Ciekawe górskie sporty
Nie każdy z nas lubi zajęcia, które dostarczają sporej dawki adrenaliny i wiążą się z ogromnymi emocjami. Często niektóre z nich wymagają sporo odwagi i są dość ekstremalne, więc warto się zastanowić, czy takie propozycje będą dla nas odpowiednie. Wiele osób będzie z pewnością zadowolonych z takich rozrywek, a żeby przyniosły one upragnione wrażenia, warto wybrać odpowiednią opcję. Jedną z najciekawszych będzie z pewnością wspinaczka w górach, która stanowi bardzo ciekawą propozycję dla tych, którzy niczego się nie boją i lubią wiele emocji. Do jej uprawiania konieczne jest dobre miejsce, właściwy sprzęt oraz osoba, która będzie dbać o nasze bezpieczeństwo, więc warto dobrze się do tego przygotować.
O stylu alpejskim
Styl alpejski, nazywany też slangowo stylem "na lekko" ? taktyka stosowana przy zdobywaniu wysokich gór (zazwyczaj powyżej 4 tysięcy metrów, na które nie da się wejść i zejść w ciągu jednego dnia od punktu startu), przede wszystkim w himalaizmie.
Nazwa pochodzi od sposobu wchodzenia na szczyty w Alpach, gdzie zazwyczaj atak szczytowy odbywa się w ciągu jednej doby, co umożliwia ograniczenie ilości dźwiganego sprzętu (brak ciężkiego sprzętu biwakowego) i zwiększenie w ten sposób szybkości zespołu. W stylu alpejskim, w odróżnieniu od stylu wyprawowego nazywanego też stylem oblężniczym, mały zespół wspinaczkowy (najczęściej 2-4 osoby) wspina się od punktu wyjścia aż do szczytu, dźwigając cały potrzebny do zdobycia sprzęt wspinaczkowy i biwakowy na własnych plecach. Wiąże się to z codziennym przenoszeniem biwaku w inne miejsce. W przypadku gór najwyższych przyjęcie takiego stylu zwiększa szybkość, jak i wartość sportową przejścia, niemniej ze względu na konieczność ograniczania wagi i tak ciężkich plecaków sprawia, że wspinacze są bardziej narażeni na skutki złej pogody, a olbrzymi wysiłek związany z noszeniem ciężkich plecaków zwiększa ryzyko wyniszczenia organizmu i choroby wysokościowej. Stosowanie stylu alpejskiego wyklucza zakładanie poręczówek.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Styl_alpejski