Trochę teorii
Wspinaczka ? przemieszczanie się w terenie na tyle stromym, że wymaga on użycia rąk co najmniej do utrzymania równowagi.
W powyższej definicji mieszczą się tak różne działalności, jak wspinanie na kilkumetrowe kamienie (bouldering) i wchodzenie na ponad ośmiokilometrowe góry.
Wspinaczka niegdyś uważana była za sport przestrzenny, taki jak żeglarstwo czy szybownictwo. Upowszechnienie i popularyzacja sztucznych ścian wspinaczkowych i zawodów wspinaczkowych przesunęło nieco akcenty w stronę ?boiskowości?. W dalszym ciągu jednak dla znacznej części wspinających się działalność ta, to co najmniej pasja lub nawet sposób na życie.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wspinaczka#Historia
Arborystyka - co to takiego?
Arborystyka (z łac. arbor ? drzewo) to dyscyplina praktyczna o podstawach naukowych rozwijająca się dynamicznie w Stanach Zjednoczonych oraz Europie Zachodniej i Środkowej, zajmująca się uprawą, pielęgnacją, a także badaniami drzew, krzewów, pnączy i innych wieloletnich roślin drzewiastych. Za ojca współczesnej arborystki uważany jest amerykański biolog i fitopatolog Alex Shigo.
W wymiarze naukowym arborystyka zajmuje się badaniami dendroflory - pojedynczych drzew, ich grup lub założeń kulturowych, a także wzrostu oraz reakcji na różnego rodzaju praktyki pielęgnacyjne i czynniki środowiskowe. W praktyce arborystyka obejmuje zespół takich działań jak m.in.: dobór drzew i krzewów, ich nasadzenia, nawożenie, zwalczania szkodników i patogenów, cięcie, formowanie oraz usuwanie (wycinka).
Arborystyka koncentruje się przede wszystkim na utrzymaniu drzew i krzewów w krajobrazie kulturowym, zazwyczaj w ogrodach, parkach i innych terenach zieleni. W związku z tym została wyodrębniona jako osobna dyscyplina, będąc dość ściśle powiązaną z architekturą krajobrazu, dendrologią, ogrodnictwem, leśnictwem, szkółkarstwem oraz sadownictwem.
Osoby działające praktycznie lub naukowo w arborystyce nazywane są arborystami lub "chirurgami drzew". Ten ostatni termin jest jednak powoli wypierany w związku z jego kontekstem, ograniczonym przede wszystkim do działań i zabiegów inwazyjnych, polegających głównie na wycince bądź redukcji koron drzew.
Zarządzanie ryzykiem, kwestie prawne, względy estetyczne oraz aspekty ekologiczne odgrywają współcześnie coraz większą rolę w praktyce arborystyki. Nowym kierunkiem rozwoju jest również wypoczynek, edukacja i rekreacja w domkach na drzewach, w tzw. parkach linowych bądź w formie wyczynowej ? wspinaczki na drzewa.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Arborystyka
Kwestia ryzyka
W powszechnym (chociaż błędnym) mniemaniu, największe ryzyko we wspinaczce związane jest z ekspozycją. W rzeczywistości, ekspozycja sama w sobie nie stanowi zagrożenia, gdyż wspinacze zabezpieczają się przed skutkami potencjalnego odpadnięcia za pomocą asekuracji (o ile nie zdecydują się na wspinanie bez jej użycia).
Faktyczny poziom ryzyka zależy głównie od rodzaju uprawianej działalności oraz umiejętności wspinacza. Ryzyko wypadku na sztucznej ścianie czy w skałkach jest niewielkie, o ile nie popełni się jakiegoś poważnego błędu. W górach, zwłaszcza wyższych, zagrożenia obiektywne w postaci nagłych zmian pogody, lawin kamiennych, śnieżnych czy lodowych sprawiają, że ryzyko wypadku jest większe.
Ponadto, ryzyko przy wspinaniu z asekuracją zależne jest też od jej charakteru ? użycie stałych punktów asekuracyjnych, takich jak spity i ringi ? znacznie je zmniejsza, gdyż wytrzymałość każdego prawidłowo utworzonego punktu wynosi ponad 20 kN (~2t). Natomiast wspinanie się na własnej asekuracji, z użyciem m.in. haków i kości, jest znacznie bardziej niebezpieczne, gdyż nie wszędzie daje się odpowiednio osadzić asekurację i ryzyko wypadnięcia punktu asekuracyjnego jest znaczne.
Najistotniejsza różnica w niebezpieczeństwie pomiędzy wspinaczką a innymi dziedzinami działalności ludzkiej leży nie w wielkości zagrożenia wypadkiem, ale w jego najczęściej bardzo poważnych, często terminalnych, konsekwencjach. Co więcej, w razie wypadku lub załamania pogody w górach zarówno zespół, jak i samotny wspinacz, jest w większym stopniu zdany sam na siebie ? względnie na długotrwałe oczekiwanie na akcję ratowniczą, najbliżsi ludzie mogą się bowiem znajdować w znacznym oddaleniu.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wspinaczka#Ryzyko