Definicja dyszy
Myśląc o spawaniu, rzadko przychodzą nam do głowy dysze, jednakże są często wykorzystywane, szczególnie przy spawaniu miększych materiałów - oto ich definicja:
Dysza - urządzenie do kontroli kierunku lub charakterystyki wypływu płynu (gazu lub cieczy). Dysza jest najczęściej rurą o zmiennym przekroju, niekoniecznie okrągłym. Przykładem kontroli kierunku jest ciąg wektorowany w samolotach. Charakterystyka wypływu składa się zaś z takich parametrów jak prędkość, koncentracja lub kształt. Często celem stosowania dysz jest uzyskanie maksymalnej prędkości wypływu aby uzyskać maksymalny odrzut (np. w silnikach odrzutowych) lub maksymalny zasięg strumienia (np. w wężach strażackich, czy armatkach wodnych). Czasem chodzi o uzyskanie maksymalnej koncentracji strumienia np. w urządzeniach typu waterjet, lub wręcz przeciwnie - maksymalnego rozproszenia np. w rozpylaczach lakierów w zakładach fryzjerskich, czy lakierniach samochodowych. Kontrola kształtu pozwala zaś uzyskać m.in. kurtyny wodne jak i powietrzne.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Dysza
Na co narażony jest pracownik podczas spawania?
Podczas przeprowadzania procesów związanych na przykład z wyładowaniami elektrycznymi takimi, jak łuk elektryczny istnieje szereg zagrożeń, których powinna być świadoma osoba przystępująca do takich czynności. Najbardziej zagrażające zdrowiu człowieka jest patrzenie na powstające podczas spawania wyładowanie bez jakichkolwiek okularów. Okulary ochronne są konieczne podczas wykonywania tego rodzaju prac z uwagi na to, że stanowią one jedyną możliwość zabezpieczenia wrażliwego wzroku przed niebezpiecznym działaniem elektryczności. Kolejne zagrożenie stanowi wysoka temperatura, jaką są obdarzone spawane elementy. Dlatego też należy pamiętać, aby nie dotykać bezpośrednio dłonią po wykonaniu spawu. Najlepiej korzystać w tym przypadku z rękawic ochronnych.
Różne typy spawania
spawanie gazowe 311-G: najczęściej przy spalaniu acetylenu w temperaturach do 3100 °C, stosowane jest do spajania blach o grubości od 0,4 mm do 40 mm.
spawanie elektryczne: z wykorzystaniem spawarki ? urządzenia opierającego swą pracę na zjawisku łuku elektrycznego w temperaturach do 4000 °C, stosowane jest do spajania blach o grubości od 1 mm do 80 mm.
Spawanie elektrodami otulonymi (Metoda 111)
spawanie łukiem krytym
spawanie w osłonie gazów
Metoda MIG 131 (Metal Inert Gas) ? jest to spawanie łukowe elektrodą topliwą w osłonie gazu obojętnego (Ar, He, Ar + He). Metoda ta jest stosowana do spawania i napawania we wszystkich pozycjach w sposób automatyczny lub półautomatyczny.
Metoda MAG 135 (Metal Active Gas) ? jest to spawanie łukowe w osłonie gazu aktywnego chemicznie (CO2, CO2 + gaz obojętny).
Spawanie drutem rdzeniowym.
Metoda TIG 141 (Tungsten Inert Gas) ? jest to spawanie łukowe elektrodą nietopliwą w osłonie gazów obojętnych (Ar, He, Ar + He). Umożliwia ona spawanie prawie wszystkich metali i ich stopów oraz łączenie ze sobą różnych metali i stopów. Uzyskiwany metal spoiny jest stopem roztopionej części materiału rodzimego i spoiwa (drut, pręt, pałeczka) podawanego w strefę jarzenia się łuku. Częściej stosowane są stopy zbliżone składem do materiału rodzimego jednak z domieszkami, które powodują poprawę jakości połączeń spawanych w różnych jej aspektach. TIG charakteryzuje się możliwością stosowania we wszystkich pozycjach.
spawanie elektrogazowe
spawanie elektronowe
spawanie laserowe
spawanie łukowo-wodorowe
spawanie hybrydowe
spawanie plazmowe
spawanie termitowe
spawanie żużlowe
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Po%C5%82%C4%85czenie_spawane