Parki i przestrzeń zieleni miejskiej...
Przestrzeń zielona w miastach jest coraz mniej bogata, wszelkie parki i skwery są robione na jedno kopyto. Przecież jest tyle możliwości zaaranżowania tej przestrzeni w atrakcyjny dla mieszkańców sposób.
Mamy na przykład ogrody i parki w stylu angielskim, na pewno każdy kojarzy taki styl z brytyjskich filmów. Taki park z pewnością przyciągnąłby sporo ludzi chcących odpocząć od miejskiego zgiełku. Wykonanie go w Polsce nie jest niemożliwe, a koszty takiej inwestycji nie byłby większe od tego co z przestrzenią zieleni robi się teraz.
Prace jesienne
Sezon jesienny to ostatni gwizdek, aby jeszcze coś posadzić w naszym ogrodzie. Mogą to być , krzewy i rośliny, które przetrwają zimę. Jesień to też czas porządków, nie tylko w domu, ale i w ogrodzie. Suche liście, igły, chwasty- wszystko to trzeba dokładnie wygrabić, ziemię można nawieźć naturalnym nawozem.
Warto też poprzycinać gałęzie i odrosty w naszych krzewach i wyciąć te drzewka, które już nam nie pasują, albo obumarły w czasie lata lub wiosną. Warto tez uzupełnić korę na skarpach i skalniakach oraz sprawdzić szczelność folii przy roślinach ozdobnych.
Bonsai- geneza
Sztuka uprawy bonsai pochodzi z Chin (jest tam nazywana penjing, również penzai), mimo że jest kojarzona głównie z Japonią. Według źródeł, Japończycy włączyli ją do swych tradycji w VIII wieku n.e. Pierwszy wiersz mówiący o bonsai pochodzi z połowy XIV w., jednak najwcześniejsze rysunki pochodzą ze skryptów z 1309 roku.
W przeszłości sztuką tą zajmowali się ludzie wysoko urodzeni ? arystokraci, osoby duchowne. Od XVII w. zajęli się nią zwykli ludzie.
Uzyskanie doskonałej formy bonsai to rezultat wieloletniej pielęgnacji, niekiedy kilku pokoleń ogrodników. Do uprawy wybiera się gatunki drzew i krzewów o zdrewniałych pędach. Najbardziej cenione są bonsai z drzew długowiecznych, jak dęby, sosny, cisy, świerki, jałowce. Najmniej natomiast ceni się krótko żyjące gatunki roślin, jak np. topola.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Bonsai